ใช่แล้ว ฉันเป็นคนที่ไป
ดูหมอแทบทุกงวดก่อนหวยจะออก มีเจ้าประจำอยู่แถวตลาด คนนี้แม่นบ้างหลุดบ้าง แต่ฉันไม่ได้ไปเพื่อจะเอาเลขไปซื้อแล้วรวยทันที แท้จริงแล้วฉันไปเพื่อให้ใจมันมีอะไรให้ตื่นเต้น ให้จิตใจมันได้กระชุ่มกระชวยเหมือนตอนสมัยวัยรุ่น การได้เลขเด็ดจากหมอ เป็นเหมือนพิธีกรรมประจำเดือนของฉัน มันไม่เคยทำให้ฉันถูกหวยเลยสักครั้ง แต่ก็ไม่เคยทำให้ฉันรู้สึกเสียดายสักที
ในแต่ละเดือน ฉันมีค่าใช้จ่ายสารพัด ทั้งค่าของใช้ ค่าข้าว ค่าลูก ค่าร้าน บางครั้งเงินก็หมุนแทบไม่ทัน แต่ฉันไม่เคยหยุดทำมาหากิน ฉันเชื่อว่าผู้หญิงวัยสี่สิบอย่างฉัน ยังมีพลังพอที่จะยืนด้วยขาของตัวเอง ไม่ต้องพึ่งผู้ชาย ไม่ต้องพึ่งโชคชะตา แต่การดูหมอมันเหมือนเป็นการเติมไฟเล็กๆ ให้ตัวเอง เป็นความเชื่อที่อ่อนโยน ไม่ใช่เพราะความโลภ แต่เพราะความหวัง มันคือของขวัญทางใจที่ไม่มีราคา
คนรวยบางคนอาจหัวเราะเยาะความเชื่อแบบนี้ มองว่าเป็นเรื่องตลก แต่คนรวยไม่เข้าใจหรอกว่า คนที่อยู่กลางๆ ค่อนไปทางล่างอย่างพวกเรานั้นต้องมีอะไรเล็กๆ น้อยๆ มาหล่อเลี้ยงหัวใจ พวกเขาไม่เคยต้องนั่งจดเลขใส่กระดาษแล้วลุ้นว่ามันจะเปลี่ยนชีวิตไหม ไม่เคยต้องนอนคิดว่าจะเอาเงินจากตรงไหนมาจ่ายค่าเทอมลูกเดือนหน้า คนที่พูดว่าเงินไม่ใช่ทุกอย่าง มักจะเป็นคนที่มีเงินมากพออยู่แล้ว
สำหรับฉัน การหาเงินคือศักดิ์ศรีของผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันภูมิใจที่เลี้ยงลูกได้ด้วยสองมือของตัวเอง ฉันไม่เคยขอใครกิน ไม่เคยยืมเงินใครโดยไม่คิดจะคืน และฉันไม่เคยมองว่าคนอื่นที่ลำบากกว่าเป็นภาระ ชีวิตมันไม่ได้ยุติธรรมสำหรับทุกคนหรอก ฉันเข้าใจดี เลขเด็ดจากหมอจึงไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ฉันหลงทาง แต่มันเหมือนเพื่อนคู่ใจในวันที่ชีวิตไม่มีใครให้พูดด้วย
เพื่อนรุ่นเดียวกับฉัน หลายคนแต่งงานไปก็หย่า บางคนยังโสดและเริ่มเหนื่อยกับชีวิต บางคนเจอรักแท้ บางคนมีบ้าน มีรถ มีงานมั่นคง ต่างคนต่างทาง ฉันไม่อิจฉาใคร แต่ฉันก็ไม่เคยหยุดฝัน บางทีฉันก็คิดนะว่าถ้าสักวันหนึ่งถูกหวยขึ้นมาจริงๆ ฉันจะไม่เอาเงินไปซื้อทอง ซื้อรถอะไรหรอก ฉันจะเอาไปปรับปรุงร้าน ทำมุมเล็กๆ สำหรับสอนเด็กแถวนี้ตัดผมฟรี อยากเป็นคนที่ยังแบ่งปันได้แม้ไม่ได้ร่ำรวย
ชีวิตมันไม่ควรต้องเลือกว่าต้องรวยเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ฝัน การมีความหวังเล็กๆ มันไม่ทำร้ายใคร ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมบางคนต้องดูถูกคนที่ซื้อหวย หรือคนที่ไปดูหมอ ชีวิตของใคร ใครก็มีสิทธิ์ใช้ความเชื่อในแบบที่เขาเลือก ขอแค่มันไม่เบียดเบียนใคร ฉันเคยได้เลขจากหมอแล้วไปซื้อทั้งเลขบนเลขล่าง หมดไปหลายร้อย ตอนแรกก็รู้สึกเสียดาย แต่พอผ่านไปก็ลืม เพราะมันไม่ได้เป็นความผิดของหมอ มันเป็นการตัดสินใจของฉันเอง
การดูหมอสำหรับฉันบางทีก็ไม่ได้เน้นเลขเสมอไป บางครั้งเขาพูดบางอย่างที่เตือนสติฉันให้กลับมารักตัวเองมากขึ้น ให้มองเห็นสิ่งที่เราลืมไปในชีวิตจริง เช่น การดูแลสุขภาพ การใส่ใจลูก หรือการยิ้มให้ตัวเองในกระจกตอนเช้า บางคำพูดจากหมอที่คนอื่นมองว่าไร้สาระ มันกลับทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นอย่างน่าประหลาด
การเงินของฉันอาจจะไม่ได้มั่นคง แต่ฉันก็ไม่เคยหมดหวังที่จะทำให้มันดีขึ้น การซื้อหวยจึงไม่ใช่การฝากชีวิตไว้กับดวง แต่มันเป็นเพียงความสนุกเล็กๆ ที่มาเติมเต็มชีวิตที่บางวันก็หนักหนาเกินไป ฉันมองว่าความรวยที่แท้จริงไม่ใช่ตัวเลขในบัญชี แต่อยู่ที่ว่าเรายังมีใจให้ตัวเองอยู่ไหม
ฉันเคยเจอคนรวยที่ไม่มีเวลาให้ลูก ไม่มีเพื่อนแท้ ไม่มีใครอยู่ข้างเขาในวันที่ล้มลง แล้วแบบนั้นจะเรียกว่ารวยจริงหรือเปล่า ฉันอาจจะไม่มีกระเป๋าแบรนด์เนมหรือมือถือรุ่นใหม่ แต่ฉันมีลูกที่วิ่งมากอดทุกครั้งที่กลับบ้าน มีลูกค้าที่เอาขนมมาฝาก มีชีวิตที่ไม่ต้องยืมใคร และมีหัวใจที่ยังฝันได้เสมอ
ถึงแม้ฉันจะไม่เคยถูกหวยเลยสักครั้ง แต่ฉันก็ไม่เคยเสียใจที่ยังมีความหวัง คนวัยฉันบางคนหมดไฟไปแล้ว มองชีวิตเป็นเรื่องเหนื่อยหน่าย แต่ฉันยังอยากจะตื่นขึ้นมาแต่งหน้าทำผม ฟังเพลงในร้านเล็กๆ ของตัวเอง และยิ้มให้กระดาษเลขเด็ดที่หมอเขียนให้ทุกกลางเดือน มันไม่ใช่แค่ตัวเลข แต่มันคือสัญลักษณ์ของความหวังที่ไม่เคยหายไป
ดังนั้น ถ้าคุณจะถามฉันว่าทำไมยังไปดูหมอทั้งที่ไม่เคยถูกหวยเลย คำตอบง่ายๆ ก็คือ มันทำให้ฉันยังรู้สึกมีชีวิตอยู่ รู้สึกว่ายังมีอะไรให้ลุ้น รู้สึกว่าจักรวาลยังมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้ให้ฉันค้นหา
ชีวิตของฉันอาจไม่ยิ่งใหญ่ แต่มันมีความหมายทุกครั้งที่ฉันยังกล้าจะหวัง แม้จะเป็นเพียงกับตัวเลขสามตัวที่ไม่เคยมาเข้าเป้าสักทีเลยก็ตาม
